sobota, lutego 20, 2010

Fort Point National Historic Site

Wejście do Zatoki San Francisco było zamieszkiwane przez ludzi od dawien dawna. Przodkowie plemion Ohlone i Miwok koczowali niedaleko zatoki, która była ich źródłem pożywienia i środkiem transportu. Pozostałości 4000-letniej osady plemienia Ohlone można znaleźć przy wybrzeżu, niecałą milę od Fort Point.
Castillo de San Joaquin.
Wyprawa lądowa Gaspara de Portola dotarła w 1769 roku do zatoki San Francisco. Siedem lat później Hiszpanie utworzyli tutaj pierwszą europejską osadę z misją katolicką i Presidio (posterunek wojskowy). W obawie przez nadciągającymi Brytyjczykami i Rosjanami, Hiszpania wzmocniła swoją placówkę w najwęższej części zatoki (tuż przy samym wejściu do niej), tam gdzie obecnie stoi Fort Point.

Castillo de San Joaquin, zbudowany w 1794 roku był konstrukcją z cegły Adobe z uzbrojeniem składającym się z 9 do 13 dział. Malutka twierdza strzegła hiszpańskiej kolonii do 1821 roku, kiedy Meksyk uzyskał niepodległość i przejął kontrolę nad tym regionem. W 1835 roku armia Meksykańska przeniosła się do Sonomy i placówka przy zatoce została opuszczona i pozostawiona na pastwę żywiołów - deszczu i wiatru, które skruszyły ściany Adobe. W 1846 roku wybuchła wojna między Meksykiem i Stanami Zjednoczonymi. W dniu 1 lipca, oficer armii amerykańskiej, John Charles Fremont, wraz z Kitem Carsonem i dziesięcioma współtowarzyszami dokonali szturmu na Castillo, które okazało się… opuszczone. Po wygranej wojnie z Meksykiem w 1848 roku Kalifornia została oddana Stanom Zjednoczonym. Odkrycie złota w Sutter's Mill w American River przyciągnęło dziesiątki tysięcy poszukiwaczy tego kruszcu. W roku 1849 większość poszukiwaczy przybyła drogą morską, przez co San Francisco stało się głównym portem na zachodnim wybrzeżu.

Kiedy w 1850 r. Kalifornia została 31 stanem USA, Armia i Marynarka Wojenna zleciła budowę szeregu fortyfikacji, które miały zabezpieczyć zatokę San Francisco. System obrony wybrzeża wymagał zbudowania Fort Point i wielu innych fortyfikacji w punktach strategicznych, takich jak Presidio, Lime Point, Angel Island i Alcatraz.
Fort Point i wojna domowa.

Armijny Korpus Inżynieryjny rozpoczął pracę nad Fort Point w 1853 roku. Założeniem było skonstruowanie fortu w taki sposób, żeby systemy obronne pokrywały maksymalnie największy możliwy obszar zatoki.

Plany określały też budowę otworów strzelniczych dla artylerii najniższej jak tylko się dało do poziomu wody, tak aby wystrzeliwane kule mogły odbijać się od powierzchni wody i rykoszetem trafiać wrogie okręty. Przy budowie fortu obniżono klifowe urwisko z 90 metrów do 27 metrów nad poziomem morza.
7-metrowej grubości ściany i wielopoziomowe kazamaty były typowe dla systemu (Third System) obronnego wybrzeży wprowadzonego po wojnie z Anglią w 1812 roku.

W 1854 r. inspektor gen. Joseph F.K. Mansfield oświadczył: "- Ten punkt jest kluczem do całego wybrzeża Pacyfiku...". W 1861 roku w przededniu nadciągającej wojny domowej, Armia zamontowała w forcie pierwsze działo.

Płk Albert Sidney Johnston, dowódca Departamentu Pacyfiku, przygotował obronę zatoki i skierował żołnierzy do twierdzy. Niedługo potem, Johnston zrezygnował z funkcji dowódcy i przyłączył się do armii Konfederacji. Zginął w bitwie pod Shiloh w 1862 roku.
W czasie trwania wojny, artylerzyści w forcie wyczekiwali wroga, który nigdy nie nadszedł. Okręt Konfederacji CSS Shenandoah planował atak na San Francisco, ale w drodze do portu kapitan dowiedział się, że wojna się skończyła. To był sierpień 1865.

Ciężkie uszkodzenia podobnych fortów na wybrzeżu Atlantyku w czasie wojny (Fort Sumter w Południowej Karolinie i Fort Pulaski w Georgia) zakwestionowały skuteczność murowanych ścian. Armia wkrótce opuściła Fort Point, którego już nigdy na stałe nie zajęła.

W 1882 roku Fort Point został oficjalnie nazwany Fort Winfield Scott - po słynnym bohaterze z wojny z Meksykiem. Nazwa się nie przyjęła i później nazywano tak stanowisko artyleryjskie w Presidio.

W nowy wiek.

W roku 1892 Armia rozpoczął budowę nowego systemu fortyfikacji w tak zwanym systemie Endicott - betonowych umocnień ze stalowymi zbrojeniami oraz odtylcowo ładowanymi działami. W ciągu ośmiu lat wszystkie 102 gładkolufowe armaty z Fort Point zostały zdemontowane i sprzedane na złom.

Fort, umiarkowanie uszkodzony przez trzęsienie ziemi w 1906 r.i, został wykorzystany w ciągu najbliższych czterech lat jako koszary i magazyn. Żołnierze 6. US Coast Artillery stacjonowali tu podczas II wojny światowej w celu ochrony pól minowych i zwalczania okrętów podwodnych (pod mostem Golden Gate rozciągnięta była specjalna sieć przeciw okrętom podwodnym).

Zachowanie Fort Point. W 1926 r. Amerykański Instytut Architektów zaproponowała zachowanie fortu ze względu na jego wyjątkową architekturę militarną.

Plany budowy mostu Golden Gate Bridge w 1930 zakładały usunięcie budowli, ale główny inżynier Joseph Strauss przeprojektował plany tak, aby oszczędzić fort.

W dniu 16 października 1970, prezydent Richard Nixon podpisał ustawę tworzącą Fort Point National Historic Site.
Fort Point można zwiedzać od Piątku do Niedzieli.

Jedne z najbardziej spektakularnych widoków na most Golden Gate można podziwiać z murów fortu.

Fort Point