czwartek, grudnia 10, 2009

Sekrety San Francisco: Chleb Sourdough

Isidore Boudin przybył do San Francisco w 1849 roku i cztery lata później otworzył piekarnię, gdzie zaczął produkcję słynnego chleba Sourdough w wolnym tłumaczeniu po polsku Chleba na Zakwasie. Sourdough został wynaleziony przez Egipcjan ponad 4000 lat temu, ale ten biały chrupiący, lekko gorzki, nie wymagający drożdży bochenek stał się szybko produktem kojarzonym z miastem San Francisco. Nie ma wątpliwości, że sourdough w mieście ma inny smak niż sourdough w innych miejscach. Wielu jego miłośników twierdzi, że niepowtarzalny, cierpki smak lokalnego chleba można przypisać zarodnikom grzybów i bakterii w powietrzu w San Francisco. Inni twierdzą, że specjalny smak chleba jest wynikiem mgły. Sourdough był podstawowym pożywieniem w czasach gorączki złota. Poszukiwacze zabierali ze sobą ową kwaśną przekąskę w swojej podróży do nowo odkrytych złóż złota na Alasce w latach 90 tych XIX wieku, stąd przylgnęła do nich nazwa "sourdoughs". Boudin Sourdough Bakery nadal produkuje swój tak bardzo popularny w mieście chleb. Główna piekarnia ma swoją siedzibę w dzielnicy Richmond na rogu 10th Avenue i Geary Boulevard (mieszkałem obok i pamiętam jak wieczorem chodziło się do piekarzy, którzy za 1$ dawali 2-3 chleby :), a bardziej znana filia na Fisherman's Wharf.

Sekrety San Francisco: najbardziej pozakręcana ulica

Vermont Street najbardziej pozakręcaną ulicą w San Francisco.

Chociaż Lombard Street na odcinku pomiędzy ulicami Hyde i Leavenworth jest reklamowana jako " najbardziej pozakręcana ulica na świecie", to nie jest ona nawet najbardziej pozakręcaną w San Francisco. Ulica Lombard posiada osiem zakrętów na przestrzeni 125 metrów, natomiast ulica Vermont pomiędzy 20th i 22nd w Potrero Hills zawiera sześć zakrętów na przestrzeni 82 metrów. Lombard Street pozostaje jedną z głównych atrakcji turystycznych miasta, ze względu na spektakularne widoki ze szczytu Russian Hill. Widoki z Vermont Street nie są tak wspaniałe ze względu na gęste krzewy i drzewa rosnące przy drodze. Kolorowe ogrody na Lombard Street pojawiły się w 1940 roku, za sprawą jednego z mieszkańców tej ulicy, który przywiózł tysiące hortensji z Francji i zasadził przy krętej drodze. Ogrody są własnością komunalną.

Vermont Street rok 1951.

Zjazdy slalomem w dół po pochyłych ulicach Lombard i Vermont to projekt z 1922 roku, wymyślony w celu usprawnienia ruchu ulicznego dla coraz większej masy samochodów pojawiających się na drogach San Francisco. Zakręty zmniejszyły stopień nachylenia Lombard Street z naturalnych 27 procent do 16 procent.

Vermont Street - Google Maps

Lombard Street - Google Maps


Vermont Street

Mrozy i śniegi.

San Francisco jest w obszarem bardzo zróżnicowanym topograficznie co sprzyja powstawaniu wielu stref mikroklimatycznych. Lokalizacji miasta, które znajduje się w centrum Kalifornii na wybrzeżu Oceanu Spokojnego stawia je w strefie klimatu śródziemnomorskiego charakteryzującego się wilgotnymi i łagodnymi zimami i suchym latem (San Francisco nie specjalnie pasuję do tego wzorca - szczególnie w okresie Lipca i Sierpnia, kiedy pogoda przypomina zimową bez niskich temperatur). Śnieżyce w centrum San Francisco są rzadkie, w rzeczywistości w ciągu ostatnich 150 lat było tylko sześć udokumentowanych wydarzeń opadu śniegu powyżej 25 milimetrów. Śnieg gromadzi się częściej na okolicznych wzgórzach takich jak Mt Tamalpais i Mt Diablo, ale samo miasto jest prawie zawsze oszczędzane przez biały puch. (przykładowo ostatni raz w Financial District w San Francisco 2.5 cm śniegu spadło 11 grudnia 1932 roku). W drugiej połowie XIX wieku, chłodna pogoda i opady śniegu były bardziej powszechne w Kalifornii niż dzisiaj. Mieszkańcy miasta z radością witali udekorowane śniegiem budynki, które tworzyły przyjemny świąteczny klimat..

Rok 1882.

Po zamieci z 12 stycznia 1868 roku, gazety w Kalifornii pisały "Śnieg pokrył wszystkie dachy i chodniki nawet w dolnej części miasta a okoliczne wzgórza są całkowicie białe. Efektem jest to, że miasto wyglądało zdumiewająco piękne". Podczas lat 80-tych XIX wieku miasto San Francisco doświadczyły cztery surowe zimy z opadami śniegu, w 1882, 1884, 1887 i 1888 roku. W Nowy Rok w 1882 roku prawie 9 centymetrowa powłoka śniegu utrzymała się w mieście przez 5 godzin.
Rekord wszech czasów w San Francisco padł 5 lutego 1887 roku, kiedy spadło około 9.5 cm śniegu (mierzone w centrum biura pogodowego w dzielnicy finansowej). Na większych wysokościach w zachodniej części miasta, zaspy śnieżne miały ponad 17 cm głębokości !. Śnieg na California Street i Central Avenue miał niewiele ponad 15 centymetrów.

Rok 1887.

Mała statystyka:

1856 Dec 25 - 6.3 cm
1868 Jan 12 - 5.8 cm
1882 Dec 31 - 8.8 cm. Śnieg leżał pomiędzy 11:30 a 16:20.
1884 Feb 7 - 3.8 cm. Śnieg leżał i topniał podczas całego dnia.
1887 Feb 5 - 9.3 cm. Śnieg leżał i topniał podczas całego dnia. Do 17 cm na Twin Peaks.
1888 Jan 16 - 0.2 cm.
1896 Mar 3 - 2.5 cm. Duża śnieżyca w nocy.
1932 Dec 11 - 2 cm.
1952 Jan 15 - 0.7 cm.
1962 Jan 21 - Nieoficjalnie 7.6 cm w dzielnicy Sunset and Westlake Districts.
1976 Feb 5 - 2.5 cm do 12 cm na szczycie Twin Peaks.

Marin Headlands.

Nie wspominam o lekkich opadach śniegu, które wielokrotnie nawiedzały miasto w okresie zimowym na przestrzeni dekad.

A cały wpis na bloga za sprawą okropnego zimna jakie nawiedziło Bay Area (i nie tylko). Temperatury w nocy spadały nawet do -1°C ! Śnieg był (jest) widoczny z miasta na Mt Diablo.
Trzeba się przeprosić z rękawiczkami i czapką... ale jestem optymistą i zapewne ta anomalia skończy się szybko i jak kilka miesięcy temu w styczniu będę wygrzewał się w Parku Golden Gate :)

San Jose, Grudzień 2009