Grand Canyon National Park - South Rim

Wielki Kanion to przełom rzeki Kolorado w stanie Arizona przez Płaskowyż Kolorado, złożony głównie z łupków Yishnu, a także iłołupków, wapieni, piaskowców i granitowych intruzji. W tym kanionie znajduje się pełny przekrój geologiczny od ery prekambryjskiej po ere mezozoiczną. Każda seria warstw skalnych posiada inny odcień. Skały osadowe kanionu obfitują w skamieniałości, od pierwotnych glonów do drzew, od morskich muszli po szczątki dinozaurów. Czas powstawania kanionu szacuje się na około 10 milionów lat. Kanion zaczął powstawać najpierw w zachodniej części obecnego przebiegu, 17 mln lat temu, natomiast wschodni kraniec ukształtował się 5-6 mln lat temu. W następnych milionach lat trwało wcinanie się wgłębne rzeki i pogłębianie kanionu, przy zachowaniu jego długości. Jego "architektem" była prawdopodobnie rzeka Kolorado, która żłobiła kanion w miarę jak płaskowyż Kolorado się podnosił. Przed wybudowaniem w 1963 r. zapory wodnej Glen Canyon rzeka niosła przez kanion dziennie 500000 ton osadu, obecnie zaś zaledwie 80000 ton. W obecnym kształcie Wielki Kanion ma 349 km długości i w najgłębszym miejscu (Granite Gorge) 2133 m głębokości. Szerokość waha się od ok. 800 m (pod punktem widokowym Toroweap na North Rim) do 29 km w najszerszym miejscu. Jest to największy przełom rzeki na świecie.

Park Narodowy Wielkiego Kanionu został utworzony w 1919 roku i jest jednym z najstarszych parków narodowych w USA. Całkowita powierzchnia parku wynosi 4 926,66 km².
Region wokół Wielkiego Kanionu Kolorado został po raz pierwszy objęty ochroną federalną decyzją prezydenta Benjamina Harrisona z 20 listopada 1893 roku, który ustanowił w tym regionie rezerwat leśny. Prezydent Theodore Roosevelt 11 stycznia 1908 roku ze względu na "niezwykłe znaczenie naukowe, jako największego naturalnego kanionu w Stanach Zjednoczonych" ustanowił w tym miejscu pomnik narodowy pod nazwą Grand Canyon National Monument. Ponad dekadę później, 26 lutego 1919 roku Kongres przekształcił pomnik w park narodowy. Prezydent Herbert Hoover chcąc powiększyć obszar objęty ochroną 22 grudnia 1932 roku ponownie ustanowił Grand Canyon National Monument jako pomnik narodowy graniczący z istniejącym parkiem. Z kolei w 1975 roku podwojono powierzchnię Parku Narodowego Wielkiego Kanionu włączając do niego drugi pomnik narodowy Grand Canyon National Monument. W 1979 roku park wpisano na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. Ustanowienie Wielkiego Kanionu parkiem narodowym zapobiegło budowie na jego obszarze zapory na rzece Kolorado, która ostatecznie powstała w jej górnym biegu, jako zapora Glen Canyon Dam w miejscowości Page, która zalewając Glen Canyon utworzyła sztuczne jezioro Powella.

Większość zwiedzających przybywa do południowej krawędzi kanionu South Rim, podążając drogą stanową 64. Droga dociera do południowego wjazdu do parku w pobliżu miasteczka Tusayan, następnie skręca na wschód opuszczają park wschodnim wjazdem. Właściwie jest to ostatnie miejsce na zrobienie zapasów w rozsądnych cenach i zatankowanie samochodu. Miasteczko oferuję sporą bazę noclegową ale hotele nie należą do najtańszych. W pobliżu można znaleźć pola namiotowe przy głównej drodze. Przy wjeździe do Parku znajdują się bramki gdzie wnosi się opłatę za wjazd w postaci 25$, która ważna jest przez 7 dni. Pierwszym miejscem, na którym warto się zatrzymać jest punkt widokowy Mather Point (obecne w przebudowie gdzie trwa powiększanie miejsc parkingowych). Kierując się dalej główną drogą docieramy do siedziba głównej parku w miasteczku Grand Canyon Village, bardzo niedaleko od południowego wjazdu, w którym znajduje się spora baza noclegowa i kempingowa. Tutaj trzeba zostawić samochód i przesiąść się do lokalnego autobusu, który rozwozi turystów po punktach widokowych na "czerwonej linni" Hermits Rest Route. W sezonie trzeba odstać swoje w kolejce do autobusu. Niedaleko od przystanku znajduję się zejście na słynny szlak na dno kanionu - Bright Angel Trail, jest to szlak dla dobrego wędrowca wymaga wcześniejszej rezerwacji noclegu na dole kanionu, mniej wprawni piechurzy mogą przejść kawałek i wrócić (należy pamiętać, że wchodzi się 2-3 razy dłużej niż schodzi :) Woda i prowiant obowiązkowo!
Shuttlebusy dostarczają nas do 9 punktów widokowych (nie wszystkie warte są oglądania) skąd następny wolny bus zabiera nas co kilka minut. Warte wyjścia są na pewno Trailview Overlook, Powell Point, Mohave Point i Pima Point. Ostatni przystanek na trasie to Hermits Rest, który jest chyba najsłabszym punktem widokowym ale oferuje chwile odpoczynku przy kawie i ciastku, które można kupić w małym sklepiku z pamiątkami. Osoby mające dużo czasu i dobrą kondycje mogą tą trasę pokonać idąc wzdłuż krawędzi jakieś 13 km - widoki niezapomniane.
Wyjeżdżając z Grand Canyon Village można udać się na bardzo ciekawy punkt widokowy Desert View kilka kilometrów na wschód drogą numer 64. Znajduję się tam kamienna wieża z tarasem widokowym z którego widać bardzo dobrze rzekę Kolorado. (opis jest bardzo skrótowy żeby nie zanudzać czytelnika)
Wielki Kanion jest obszarem powietrznym o specjalnych zasadach, z wyznaczonymi terenami, gdzie loty są zakazane i terenami, gdzie obowiązuje minimalna wysokość lotu. Zasady te wprowadzono, aby zredukować natężenie hałasu i zanieczyszczenie na obszarze parku. Główną atrakcją są loty śmigłowcem.

Grand Canyon National Park / South Rim