Jest to popularne miejsce pielgrzymek dla wyznawców religii katolickiej, gdzie mieszkańcy i turyści mogą modlić się razem do Św. Franciszka - patrona tego kościoła.
San Xavier del Bac - czule nazywana "White Dove of the Desert" (Białym Gołębiem Pustyni) - jest magnesem dla tych, którzy doceniają sztukę - mamy tu - piękne rzeźby apostołów oraz obrazy przedstawiające świętych. Misja znajduje się na terenie rezerwatu Indian Tohono O'odham, którzy chronią to miejsce od ponad 200 lat. Można tutaj dotrzeć jadąc niecałe 25 minut na południe z Tucson autostradą numer 19.
Misja została założona w 1692 roku przez Jezuitę Ojca Eusebio Francisco Kino, który w rzeczywistości nazywał się "Kuhne" i urodził się w austriackim Tyrolu. Tam porzucił nauczanie matematyki, aby zostać misjonarzem. Nazwał misję na cześć swojego wybranego patrona - świętego Franciszka Ksawerego. Drugi człon nazwy "del Bac" oznacza "miejsce - gdzie pojawia się woda" - ponieważ rzeka Santa Cruz przepływała pod ziemią i pojawiała się na powierzchni na pobliskim terenie zajmowanym przez osadników.
San Xavier del Bac - czule nazywana "White Dove of the Desert" (Białym Gołębiem Pustyni) - jest magnesem dla tych, którzy doceniają sztukę - mamy tu - piękne rzeźby apostołów oraz obrazy przedstawiające świętych. Misja znajduje się na terenie rezerwatu Indian Tohono O'odham, którzy chronią to miejsce od ponad 200 lat. Można tutaj dotrzeć jadąc niecałe 25 minut na południe z Tucson autostradą numer 19.
Misja została założona w 1692 roku przez Jezuitę Ojca Eusebio Francisco Kino, który w rzeczywistości nazywał się "Kuhne" i urodził się w austriackim Tyrolu. Tam porzucił nauczanie matematyki, aby zostać misjonarzem. Nazwał misję na cześć swojego wybranego patrona - świętego Franciszka Ksawerego. Drugi człon nazwy "del Bac" oznacza "miejsce - gdzie pojawia się woda" - ponieważ rzeka Santa Cruz przepływała pod ziemią i pojawiała się na powierzchni na pobliskim terenie zajmowanym przez osadników.
Około 1768 roku kontrolę nad misją przejęli Franciszkanie, a niedługo potem kościół został zniszczony przez nieprzyjaznych Indian. Niewiele osób wie, że oryginalna misja znajdowała się w innym miejscu. W 1783 roku San Xavier została odbudowana pod kierunkiem Ojców Franciszkanów - Juan Bautista Velderrain i Juan Bautista Llorenz w miejscu oddalonym o około dwie mile od pierwotnej lokalizacji. Niestety nie zachowały się żadne informacje, kto był architektem i kto wybudował misję San Xavier, ale uważa się, że wszystkie prace zostały wykonane przez Indian Tohono O'odham.
Dzieło zawiera ducha i charyzmę swojego czasu. San Xavier został nazwany "Kaplicą Sykstyńską Nowego Świata", a ci sami artyści z Włoch, którzy pracowali nad Kaplicą Sykstyńską przybyli do San Xavier, aby pomóc w przywróceniu jej wnętrzu oryginalnego blasku. Ceglane mury misji mają - w niektórych miejscach prawie 2 metry grubości i są pokryte wapieniem na bazie gipsu, który zawierał sok z opuncji kaktusa.
Podczas potyczek z Apaczami i w czasie wojny o niepodległość Meksyku od Hiszpanii San Xavier była stale zagrożona. W roku 1822 rząd Meksyku konfiskował wszystkie hiszpańskie misje i wydalił wszystkich hiszpańskich misjonarzy. Od 1831 do około 1859, gdy Stany Zjednoczone nabyły to terytorium jako część "Gadsden Purchase", San Xavier del Bac zostało opuszczone przez księży. W tym okresie Indianie Papago (poprzednia nazwa Tohono O'odham) pielęgnowali misję i chronili przed Apaczami, aż do czasu pojawienia się księdza JB Salpointe późniejszego arcybiskupa Santa Fe, który przejął duchowe zwierzchnictwo nad kościołem.
Minęło już ponad dwieście lat historii San Xavier del Bac, a Franciszkanie nadal sprawują posługę dla Indian Tohono O’odham na terenie misji. San Xavier czynna jest codziennie od lat dla turystów i pielgrzymek katolickich. Na dużym placu przed kościołem na rozstawionych straganach można zjeść oryginalne dania serwowane przez tubylców.
Dzieło zawiera ducha i charyzmę swojego czasu. San Xavier został nazwany "Kaplicą Sykstyńską Nowego Świata", a ci sami artyści z Włoch, którzy pracowali nad Kaplicą Sykstyńską przybyli do San Xavier, aby pomóc w przywróceniu jej wnętrzu oryginalnego blasku. Ceglane mury misji mają - w niektórych miejscach prawie 2 metry grubości i są pokryte wapieniem na bazie gipsu, który zawierał sok z opuncji kaktusa.
Podczas potyczek z Apaczami i w czasie wojny o niepodległość Meksyku od Hiszpanii San Xavier była stale zagrożona. W roku 1822 rząd Meksyku konfiskował wszystkie hiszpańskie misje i wydalił wszystkich hiszpańskich misjonarzy. Od 1831 do około 1859, gdy Stany Zjednoczone nabyły to terytorium jako część "Gadsden Purchase", San Xavier del Bac zostało opuszczone przez księży. W tym okresie Indianie Papago (poprzednia nazwa Tohono O'odham) pielęgnowali misję i chronili przed Apaczami, aż do czasu pojawienia się księdza JB Salpointe późniejszego arcybiskupa Santa Fe, który przejął duchowe zwierzchnictwo nad kościołem.
Minęło już ponad dwieście lat historii San Xavier del Bac, a Franciszkanie nadal sprawują posługę dla Indian Tohono O’odham na terenie misji. San Xavier czynna jest codziennie od lat dla turystów i pielgrzymek katolickich. Na dużym placu przed kościołem na rozstawionych straganach można zjeść oryginalne dania serwowane przez tubylców.
Mission San Xavier del Bac |